نکته تجویدی:
احکام «مد» در تجوید حفص – قسمت دوم
تعریف قصر:
در لغت به معنى «حبس» مىباشد و در اصطلاح تجويد «ترك مدّ فرعى» را گويند و «به قصر خواندن» يعنى حروف مدّی به ميزان «مدّ اصلى» و «طبيعى» خوانده شود.
سبب مدّ:
سبب لفظى بر دو گونه است: «همزه» و «سكون».
انواع مدّ در روایت حفص از قرائت عاصم:
اگر بعد از «صداهاى مدّى» همزه بيايد موجب به وجود آمدن مدهاى «متّصل» یا «منفصل» مىشود.
اگر بعد از «صداهاى مدّى» حرف ساكنى بيايد سبب به وجود آمدن مدهاى «لازم» یا «عارضی» میشود.
اگر بعد از «حروف لین» حرف ساكنى بيايد سبب به وجود آمدن «مدّ لين» میشود.
دیدگاهتان را بنویسید