اشتراک گذاری:
گلبرگی از مصحف 
ترتیل آیاتی از جزء هجدهم با صوت «محمد لایینی»
سوره مبارکه مومنون 12 تا 22
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ ﴿١٤﴾ ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ ﴿١٥﴾ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ ﴿١٧﴾ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾ فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿١٩﴾ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ ﴿٢٠﴾ وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٢١﴾ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾
وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ
انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم. سپس او را به صورت نطفه در جايگاهى استوار قرار داديم.
سپس نطفه را به صورت لخته خونى و پس از آن پاره‌گوشتى و سپس به صورت استخوان‌هايى در آورديم و پس از آن استخوان‌ها را با گوشت پوشانديم …
فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً …
این جمله یک معجزه علمی است که پرده از روی مسأله‌ای برمی‌دارد که در آن روز برای هیچ‌کس روشن نبود. قرآن می‌گوید: ما مضغه را تبدیل به استخوان کردیم و بر استخوان‌ها لباس گوشت پوشاندیم. اشاره به این که مضغه نخست تبدیل به استخوان می‌شود و بعد از آن گوشت روی آن را می‌پوشاند اعجاز علمی قرآن است.
در پایان آیه به آخرین مرحله و در واقع مهمترین مرحله آفرینش بشر اشاره شده است:
ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ
سپس ما آن را آفرینش تازه‌ای دادیم
این همان مرحله‌ای است که جنین وارد حیات انسانی می‌شود که در روایات اسلامی از آن تعبیر به مرحله «نفخ روح» یا دمیدن روح در جسم شده و اینجاست که انسان را از همه جهان ممتاز می‌سازد و به او شایستگی خلافت خدا در زمین را می‌دهد.
فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ
خداوند بهترین خالق است زیرا:
خالقيّت او دائمى است محدوديّت به اشياى خاصّى ندارد تنوّع در آن نامحدود است از ساده‌ترين چيز مهم‌ترين را مى‌سازد مواد اوّليه‌اش از خودش مى‌باشد در ساختن تقليد نمى‌كند پشيمانى و ترديد در او راه ندارد بر اساس رحمت مى‌آفريند و تمام ساخته‌هايش هدفدار است ساخته او با نظام هستى هماهنگ است
جلسه تخصصی قرائت
دیدگاهتان را بنویسید